SYMBOLIKA RÓŻY – Symbolika Imienia „Róża” dr Agnieszka Malczewska – Błaszczyk

Róża – wybór imienia i jego znaczenie – Imię to wielokrotnie wypowiadane słowo w waszym kierunku, z różnym ładunkiem emocjonalnym w zależności, kto i w jakich okolicznościach  je wypowiada m swoją moc. Każde imię  niezależnie posiada swoją wibrację. Według Pierre Le Rouzic imię „Róża”, ma częstotliwość drgań  94.000 na sekundę.

Przyporządkowany znak zodiaku Lew.

Kolor: żółty

Liczba ekspresji: 3;

Liczba serca: 7;

Liczba przeznaczenia: 6.

Róża obchodzi imieniny: 6.03, 30.08, 4.09.

Róża – Pochodzenie imienia: od łacińskiej nazwy kwiatu róży „rosa”.

Główne cechy: zdecydowanie, wolność myśli, ciekawość.

Analiza imienia

To osoby dalece niezależne, ceniące wolność myśli i działania, ciągle poszukujące swobody w postępowaniu. Zdecydowane i pewne siebie, szybko podejmujące decyzje. Nie chcące być zależne od otoczenia, chadzające własnymi ścieżkami i nie potrafiące naśladować innych. Niebywale ciekawe, nie znoszące słów krytyki na swój temat. Są wzorowymi gospodyniami, dobrymi matkami, ale w małżeństwie niestety niezbyt poprawnymi i lojalnymi partnerkami. Chciałyby wszystkim imponować, nie potrafią być koleżeńskie, lubią zmieniać przyjaciół i partnerów. Bardzo silna wola. Z reguły mają

Dobre zdrowie, ale ze względu na „grzech” łakomstwa grozi im nadwaga. Mogą mieć kłopoty z układem moczowo – płciowym. Powinny stronić od leków uspokajających i psychotropowych.

Ich silna i niepohamowana pobudliwość może prowadzić u nich do wszelkiego rodzaju nerwic. Wymagają zawodów o stałym i wieloaspektowym kontakcie społecznym w postaci pracy z ludźmi.

Patronka: Św. Róża z Limy (1586-1617) – dziewica. Nazywana „pierwszym kwiatem Ameryki. Ochrzczona jako Izabela, jednak ze względu na jej delikatną cerę nazywano ją Różą. Imię to otrzymała również na bierzmowaniu. Znano ją z głębokiej wiary i pobożności. Już jako dziecko złożyła śluby czystości. Pomimo nalegań rodziny nie zgodziła się na zamążpójście. Ze względu na problemy finansowe jej rodziny dość wcześnie podjęła prace. Zajmowała się m.in: hodowlą kwiatów, haftem i szyciem. W wieku 20 lat została tercjarką dominikańską. W tym czasie mieszkała w letnim domku w ogrodzie swoich rodziców.  Za swoją patronkę i wzór do naśladowania uznawała św. Katarzynę z Sieny. Czas spędzała głównie na postach, umartwianiach i modlitwach, ale też i pomagała ubogim i chorym, głównie Indianom i niewolnikom. Uznawana za prekursorkę służby socjalnej w Peru. Zmarła w dniu, który sama przepowiedziała. Ze względu na to jak żyła już za życia, po śmierci  dominikanie pochowali ją w krużganku klasztornym, a dwa lata później w kościele w Limie w kaplicy św. Katarzyny ze Sieny. Całe życie przebywała w Peru. W Polsce w zasadzie nie aż tak znana, ale w dewocjonaliach można kupić obraz i obrazki święte z jej podobizną. To pierwsza święta kościoła Katolickiego pochodząca z Ameryki południowej. Na obrazach i ikonach przedstawiana w habicie, a jej symboliczne atrybuty to: Dzieciątko Jezus trzymane w ramionach, korona cierniowa, kotwica, krzyż, róża, wianek z róż.

Świętą Różę z Limy ogłoszono patronką Kontynentu amerykańskiego. Jej oficjalny tytuł: „Główna i uniwersalna patronka wszystkich prowincji, królestw, wysp i regionów stałego lądu w całej Ameryce i na Filipinach”.

Nasze imię i patroni.  Mówi się, że kiedy wybieramy jakieś imię jesteśmy mocno warunkowali przypisanymi mu cechami. Nie zapominajmy jednak, że ważny jest również układ planet w domach na kosmogramie, data urodzenia, wychowanie, karma i wiele jeszcze innych czynników warunkujących. Nie wszystkie Róże, będą posiadały powyżej opisane, pasujące idealnie  cechy charakteru. Wszystko jest mocno personalne.

Aga – Celeste – dr Agnieszka Malczewska – Błaszczyk – Institut EsoPositiv

12.01.2022 Stockholm