Psychoterapia poprzez fotografię. Czy to możliwe?

Edyta Agnieszka Wójcik/ Psycholog.

Zdjęcie. Krzysztof Wiciński.

Fotografia towarzyszy nam na każdym kroku – aparaty można znaleźć we wszystkich modelach smartfonów lub tabletów. Niektórzy uwielbiają robić autoportrety w formie tzw. selfie, a inni fotografują krajobrazy lub jedzenie. Profesjonaliści doceniają fotografię produktową i specjalistyczne sesje, które mają na celu promocję danego produktu lub usługi. Okazuje się, że fotografia jest również cenionym narzędziem służącym w psychoterapii.

Fotografia portretowa

Bardzo często na psychoterapię do specjalistów zgłaszają się osoby po przejściu traumy lub zmagające się z ciężkim czasem w swoim życiu, np. wynikającym z utraty kogoś bliskiego. Głównym problemem takich pacjentów jest brak pewności siebie i samoakceptacji.

Specjalista z Centrum Psychologii i Wizerunku Oassis, w którym przenikają się obszary związane z psychologią, fotografią i modą, mówi: Sesja fotograficzna w pięknym otoczeniu iw wyjątkowej stylizacji pomoże otworzyć się pacjentom na nowe doświadczenia. Nawet jeśli wcześniej nie mieli nic wspólnego z modelingiem, po skończonej sesji i pozytywnym feedbacku od fotografa utwierdzą się w przekonaniu, że poradzą sobie z rzeczami, które dotąd były im nieznane.

Dodatkowo, profesjonalny fotograf wykona zdjęcia podkreślające wszystkie atuty modela. Dzięki temu, być może po raz pierwszy osoba poddawana terapii dostrzeże piękno, które widzą w niej inni. Poczucie się komfortowo ze swoim ciałem i wyglądem będzie miało ogromny wpływ na pewność siebie. Widząc swoje atuty automatycznie wzrasta samocena, co jest pożądanym etapem w procesie psychoterapii.

Zdjęcia z rodzinnego albumu

Innym sposobem na wykorzystanie fotografii w psychoterapii jest oglądanie i analiza rodzinnych zdjęć. Pamiątkowe fotografie rzadko są neutralne – ich zaletą jest to, że wywołują określone emocje. Zdjęcie rodziny przy obiedzie dla jednej osoby może oddziaływać pozytywnie, z powodu przypominania sobie przyjemnych chwil w gronie najbliższych, a drugiej przyniesie falę smutku związaną, np. z zobaczeniem osoby, której już nie ma na tym świecie.

Wprawne oko psychoterapeuty zauważy skrywane emocje i reakcje powiązane z konkretnym zdjęciem i stojącym za nim wspomnieniem z przeszłości. Bardzo często pacjent nie zdaje sobie sprawy, że dane zdarzenie tak mocno wpłynęło na jego psychikę i nadal jest motywatorem jego obecnych działań. Ujawnienie rzeczywistej przyczyny zachowań jest przełomowym momentem całego procesu psychoterapii.