Marta Jadwiga Bartosiak/ Fotograf.

I am a girl with a camera.

Urodzona w Polsce, gdzie żyła do 20-tego roku życia rozwijając swoją fotograficzną pasję podczas sesji zdjęciowych jak i zdobywając wiedzę w szkole(Technikum Fototechniczne w Warszawie). W międzyczasie uczestniczyła również w organizacji festiwali artystycznych, gdzie również mogła się spełniać w roli fotografa.

Pasję do fotografii właściwie odkryła sama.

Zabierając starszym siostrom świeżo kupiony aparat, i tak się stało, że już nie chciała im go oddać. Nie od samego początku wiedziała jakie zdjęcia chce robić. Pierwsze lata z aparatem były łapaniem chwil i wszystkiego, co ją otaczało. Dopiero później poczuła chęć fotografowania ludzi. Z pomocą przyszli najbliżsi przyjaciele, którzy chętnie pozowali w przeróżnych, wymyślanych przez nią sceneriach.
Po skończeniu szkoły wyjechała do Szwecji, gdzie pracuje we własnym przydomowym studio fotograficznym. Odbyła tu także praktyki w dwóch gazetach.

Czym jest dla Ciebie fotografia?

Mówią, że każdy ma w życiu coś, w czym jest dobry. Ciągle uważam, że „to zdjęcie mogłam zrobić lepiej”, ale mimo wszystko to właśnie fotografia jest dla mnie czymś, co nadaje sens mojemu życiu.

Każda sesja zdjęciowa to dla mnie ogromne emocje, które zaczynają się już podczas planowania. Czasem dzieje się to dużo wcześniej, ponieważ tak na prawdę każde zdjęcie powstaje najpierw w mojej głowie. Następnie zaczyna się cały proces przygotowań, planowania, szukania miejsca oraz odpowiedniego modela. Często właśnie temu procesowi towarzyszą ogromne emocje i ekscytacja. Następnie, gdy już przychodzi czas zdjęć, jest to czas, gdzie na chwilę tworzę wraz z modelem ich własny świat, w którym skupiam się na zrobieniu idealnych zdjęć. Jest to niesamowity proces, w którym zarówno ja jak i moi modele mają taką samą wartość. Wtedy każdy czuje się ważny, potrzebny a także spełniony. To jest właśnie w fotografii najciekawsze.

Dlaczego fotografia jest dla Ciebie taka ważna?

Ponieważ mogę tworzyć ciągle coś nowego. Pozwala mi ciągle podnosić poprzeczkę i sprawdzać swoje możliwości. Jednocześnie daje mi możliwość poznawania wspaniałych ludzi, podróżowania, puszczenia wodzy fantazji. Czasem wymaga od mnie użycia zdolności manualnych by np. zbudować kolejne tło. W tym na szczęście niezmiennie od 7 lat pomaga mi narzeczony, który już po prostu przyzwyczaił się, że „coś jest ciągle potrzebne”. I tak zbudował mi studio fotograficzne i pomaga mi spełniać wiele innych fotograficznych marzeń.

Fotografia to dziedzina, która pozwala myśleć, ale czasem zmusza też wręcz do kombinowania. Musi zapanować nad światłem, nad całym planem zdjęciowym a czasem także nad zestresowanym modelem. Bardzo często fotografuje ludzi, którzy przed obiektywem stają pierwszy raz. I jak sama twierdzi, każdy powinien sobie w życiu zafundować sesję zdjęciową. Szczególnie, jeżeli mowa o kobietach. Ludzie, widząc na zdjęciach samych siebie, mogą się nagle poczuć niesamowicie szczęśliwi, czasem dowartościowani. Niektórym to bardzo pomaga.

Gdy zapytasz ją o jej zawód, odpowie: fotografia. Gdy zapytasz o hobby, usłyszysz to samo. Jak sama twierdzi, odkąd zaczęła robić zdjęcia, nie czuła już potrzeby szukać sobie innego zajęcia. I faktycznie, całkiem niedawno zorientowała się, że ciężko jej stwierdzić, czy ma inne hobby.

Fotografia jest dla mnie czymś, co nadaje sens mojemu życiu.